15
Etienne
Meelberghs
Gepensioneerd bibliotheekdeskundige,
Oud-raadslid & Groen Plus
Wijk Donk
Mobiliteit op mensenmaat met een volwaardige rol voor zwakke weggebruikers en openbaar vervoer.
Als zoon van een mijnwerker met ook nog een kleine boerderij ervoer ik al snel hoe in de jaren 60 het milieu werd geschonden en sociale rechten bevochten werden. Zwaar vervuilde, bijna dode beken; afgeknalde of vergiftigde roofvogels; DDT...terwijl uit de verhalen van mijn ouders de streek in hun jeugd bucolisch aandeed met een rijk rivierleven en een veel rijkere fauna. Ook de Boerenbond die niet de kleine boeren vertegenwoordigde maar wel aan hen verdiende. Ook hoorde en las ik van de mijnsluitingen en stakingen voor een behoorlijk loon. Dat ben ik nooit vergeten.
Door de opkomst van een racistische partij in Vlaanderen werd ik getriggerd om me politiek actief in te zetten. Dat kon volgens mij alleen in een partij die zowel ecologie als sociale gelijkheid nastreefde: Agalev. Ook de mensen die Agalev belichaamden: Jos Geysels, Vera Dua, Mieke Vogels... die klare, directe taal spraken waren inspirerend. Daarom ben ik eind jaren 90 actief lid geworden van Agalev Schoten. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 lukte het me om raadslid te worden. Gedurende 6 jaar heb ik toen, vanuit de oppositie, me voor Agalev/Groen vooral ingezet voor een veiliger verkeer, met kwalitatieve voet- en fietspaden en voorzieningen. Daarnaast zag ik ook toe op het bewaren van het pluralistische cultuuraanbod in de openbare bibliotheek en op de podia.
De rechten van zwakke weggebruikers en hun plaats in een mobiliteit op mensenmaat zijn me altijd na geweest. Samen mijn echtgenote hebben we onze 3 kinderen zonder problemen autoloos opgevoed. Daarvoor zijn we bewust gaan wonen in de buurt van openbaar vervoer en diensten. Meest van al fietsen we, ook op onze reizen in binnen- en buitenland. Daarom ook lid van fietsersbond, Natuurpunt en Vakantiefietser. Maarten de Veuster beloofde 12 jaar geleden al een volledige herwaardering van de Schotense fietspaden. Noppes. Er is maar één partij die dat wel kan en echt wil.
Door de opkomst van een racistische partij in Vlaanderen werd ik getriggerd om me politiek actief in te zetten. Dat kon volgens mij alleen in een partij die zowel ecologie als sociale gelijkheid nastreefde: Agalev. Ook de mensen die Agalev belichaamden: Jos Geysels, Vera Dua, Mieke Vogels... die klare, directe taal spraken waren inspirerend. Daarom ben ik eind jaren 90 actief lid geworden van Agalev Schoten. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 lukte het me om raadslid te worden. Gedurende 6 jaar heb ik toen, vanuit de oppositie, me voor Agalev/Groen vooral ingezet voor een veiliger verkeer, met kwalitatieve voet- en fietspaden en voorzieningen. Daarnaast zag ik ook toe op het bewaren van het pluralistische cultuuraanbod in de openbare bibliotheek en op de podia.
De rechten van zwakke weggebruikers en hun plaats in een mobiliteit op mensenmaat zijn me altijd na geweest. Samen mijn echtgenote hebben we onze 3 kinderen zonder problemen autoloos opgevoed. Daarvoor zijn we bewust gaan wonen in de buurt van openbaar vervoer en diensten. Meest van al fietsen we, ook op onze reizen in binnen- en buitenland. Daarom ook lid van fietsersbond, Natuurpunt en Vakantiefietser. Maarten de Veuster beloofde 12 jaar geleden al een volledige herwaardering van de Schotense fietspaden. Noppes. Er is maar één partij die dat wel kan en echt wil.